Rozenblaadjes in het handbadje hoeft niet persé van toegevoegde waarde te zijn, als iemand denkt dat er een kunstgebit in drijft.

 

We kwamen ‘cadeautjes’ brengen maar het voelde alsof we zelf ook steeds ‘cadeautjes’ ontvingen. De reacties van de bewoners, zo fijn, de verhalen die gedeeld werden na een handmassage in de luie stoel, de gezelligheid aan tafel bij een gezamenlijk koffiemoment en tijdens de handbadjes en het nagels lakken.

 

“Kun jij een verwen middag organiseren voor onze bewoners?"

En kun je naast de handmassage ook de nagels lakken? Het gaat om 9 mensen, sommigen nog wel mobiel, anderen niet. Sommigen nog wel helder, anderen iets minder. Zij verdienen allemaal een verwen moment!"

 

Samen met mijn zus een plan gemaakt, de taken werden verdeeld en de datum werd geprikt.

Het werd een geweldige middag! Na een rustige, duidelijke uitleg zijn we gestart. Eerst een rustig hoekje creëren, de luie stoel stond al klaar. Samen met een stapel zachte handdoeken, lekkere olie en een zacht muziekje was de relax hoek hiermee compleet. Op tafel werden de nagellak flesjes uitgestald en de handbadjes steeds opnieuw gevuld. Met ‘Rozenblaadjes’ ;-)

 

De dames en heren werden steeds door ons zelf begeleid naar stoel en tafel. Als echte VIP’s behandeld.

Natuurlijk helpt het dat we allebei gewend zijn om te werken met ouderen waaronder ook ouderen met een vorm van dementie. Van een medewerker kregen we terug dat we zo heerlijk ‘rustig’ waren. Een collega buurvrouw kwam even om de hoek spieken en zei later: “Er hing echt een ‘Zen’ sfeer in de kamer, een hele fijne sfeer.

 

Als je dan van een vaste medewerker hoort dat ze echt kon zien dat de bewoners er enorm van genoten, zijn dat toch die mooie cadeautjes.

De lach van de bewoners op hun gezicht, de humor die we gedeeld hebben, de mooie verhalen en gezellige momentjes samen. Goud!

 

Of de rozenblaadjes volgende keer nog meegaan?